Syrische invloed0000.0011

 

 Literatuur

 

- Lousberg, Leo, "Verklonken Utrechts erfgoed. Een twaalfde-eeuws antifonarium". In: Jaarboek Oud-Utrecht, 2014, blz. 41-54. Hierin o.a.: blz. 51 ("Omdat er uit eerder onderzoek al was gebleken dat er geen verbanden (meer) waarneembaar zijn tussen Joodse liturgische gezangen en christelijke, zoekt Walter de wortels voor die oosterse invloeden in de muziekcultuur van de Syrische christenen. De zogenaamde Syrische pausen hebben grote invloed gehad op de Romeinse liturgie in de zevende en achtste eeuw. Door de islamitische jihad vluchtten in de eerste helft van de zevende eeuw veel christenen naar het westen, weg uit de gebieden die wij nu Syrië, Libanon, Jordanië, Israël en Palestina noemen. Die gebieden vielen tot de tijd van de islamitische verovering onder het Byzantijnse Rijk, waar de heersende cultuur toen Grieks, laat-Helleens was. Tussen 726 en 775 zochten nog eens 55.000 Syrische monniken hun toevlucht in Zuid-Italië vanwege een groot religieus conflict binnen de christelijke kerk in het oostelijk deel van de Middellandse Zee. Het is dus niet verwonderlijk dat elf van de dertien pausen tussen 678 en 752 een Syrische achtergrond hadden of afkomstig waren uit het gehelliniseerde Zuid-Italië. [...]").